نشست تخصصی بیژن صیفوری با موضوع فُتوگرافیک آرت در دانشگاه هنر اصفهان برگزار شد

در روز چهارشنبه 22 اردیبهشت، نشست تخصصی بیژن صیفوری با موضوع فُتوگرافیک آرت در دانشگاه هنر اصفهان، و با همت کانون هنرهای تجسمی دانشگاه هنر اصفهان و مجموعه "نقش" ، در محل دانشکده هنرهای تجسمی برگزار شد.

در این نشست، که با استقبال دانشجویان، طراحان و هنرمندان جوان رو به رو شد. بیژن صیفوری به بررسی تفاوت میان گرافیک دیزاین و گرافیک آرت و نمایش  و توضیح آثار سه مجموعه ی "کاستی همگانی"، "نوستالژیا" و "نیمه دیگر" پرداخت.

ایشان صحبت های خود را بدینگونه و با طرح یک سوال آغاز کرد: چرا فُتوگرافیک آرت؟!  قبل از اینکه تدریس گرافیک دیزاین در دانشگاه ها شروع بشود، چیزی بنام گرافیک آرت داشتیم، که تفاوت این دو، تنها در دو کلمه ی، دیزاین و آرت بود و هست. و با این تفاوت میشود کارهای زیادی انجام داد، اگر معنای مورد نظر ما دیزاین باشد، وارد حیطه ی سفارشی و کاربردی بودن آن می شویم. و اگر منظور ما، گرافیک آرت باشد، معنا و کاربرد آن عوض می شود و دنیای جدیدی بنام دنیای شخصی هنرمند آغاز می گردد که هیچ سفارش دهنده ای ندارد. ایشان در ادامه به تدریس یکجا و هم خانواده بودن گرافیک، نقاشی و صنایع دستی در سیستم آموزشی انتقاد کرد و هنرهای نزدیک به دیزاین را:  معماری، طراحی محصول، فشن دیزاین و ... معرفی کرد. ایشان به از بین رفتن مرز میان هنرها در دنیای امروز و زیاد شدن هنرهای، بینا رشته ای اشاره کردند که گاهی، تفاوت و اختلاف گذاشتن میان دو هنر کاری بس دشوار می باشد. در ادامه صحبت، ایشان به وارد شدن مبحث عکاسی در بین رشته های دیگر از جمله طراحی گرافیک اشاره کرد و آن را قابل توجه و تامل دانست. و اضافه کرد: گاها در میان بعضی از آثار تشخصی مرز بین این سه، یعنی گرافیک دیزاین، گرافیک آرت و عکاسی کاری مشکل است.

در بخش بعدی این نشست تخصصی بیژن صیفوری به بررسی 3 مجموعه خود پرداخت. که در ابتدا با مجموعه "کاستی همگانی" (General Defection)، و قرائت بیانه (statement) آن، آغاز شد. " از چهار قلمرو روح از نگاه یونگ، یعنی هیجان، احساس، اندیشه و شهود، تنها اندیشه است که با زبان صورت می یابد و آن سه دیگر تنها از راه هنر است که می توانند وارد میدان زبان شوند. چنین است که چالش دیرین هنرمند، به زبان کشیدن: احساس، هیجان و شهود است. هر کوشش معنی شناسانه ای در قالب نماد و نشانه است.

مجموعه بعدی، مجموعه نئوستالژیا بود که به نمایش در آمد.  در مقدمه و بیانیه این مجموعه آمده: «پارسه، خود پارادوکسی است بزرگ. پارسه، پرسپولیس یا تخت‌جمشید، این پایتخت باشکوه امپراتوری هخامنشی، پَرهیبی است فرهمند در ناخودآگاهِ جمعیِ ایرانی. رویای گذشته‌ای است پرافتخار در ناکامی ادوار. سندِ برتری تاریخی است به‌رغمِ تلخکامی اعصار. دوهزاروپانصد سال عظمت است، اما فرسوده و فروافتاده. پارسه جمع اضداد است؛ شکوهمند و کلیشه‌، ویژه اما عوامانه. پارسه نوستالژی‌ای‌ست نو.

“ نو-ستالژی ، مجموعه‌ای است حاصل پَرسه‌های دیداری در خرابه‌های کاخ-معبد پارسه که از آغاز، بنا را بر فراموشی کلیشه نهاده است. برداشتِ نگاهِ عکاس، در جستجوی مناسبات زیبایی‌شناختی مألوف خود، قاب‌هایی‌ست ۴۵ در ۹۰ سانتیمتری. لته‌هایی پیشنهادی، اما قابل تغییر و جابه‌جایی در چیدمان نهایی، براساس فضای نصب.”

در ادامه ی این نشست تخصصی، ایشان آثار مجموعه عکس، "نیمه دیگر" خود را به نمایش گذاشتند.این مجموعه با تاکید بر پرتره‌ی طراحان، مواجهه‌ی آنان با هنر ایرانی را به نمایش می‌گذارد. هنرمند، این بار از دریچه‌ی لنز دوربین خود، پرتره‌ی دوستان و همکاران غربی‌اش را در فضایی شرقی ثبت کرده است. طراحان و هنرمندانی بین‌المللی همچون استفان زاگمایستر از امریکا، آن سانگ-سو از کره‌ی جنوبی، شین ماتسوناگا از ژاپن، آنتون بیکه از هلند، رزماری تیسی، رالف شرایفوگل و ملک ایمبودن از سویس و گای شوکهارت از بلژیک  در قاب‌های این مجموعه حضور دارند.

ایشان تاثیر هنر صفوی و شهر اصفهان، کتیبه های مساجد و بدست آوردن رمز و راز این گونه طرح ها را، راه گشای کار یک طراح جوان دانست، جسارت هنرمندان صفوی در ساختار شکنی در خط و به کار بردن آنها در این کتیبه ها را مثال زدنی، توصیف کرد و اینگونه فضاها را غنیمتی برای طراحان بر شمرد و به سبک پست مدرن اشاره کرد، و این سبک را رویکرد معاصر به سنت دانست.

در ادامه، دانشجویان، سوالات خود را مطرح کردند و بیژن صیفوری به آنها پاسخ داد. از جمله سوالات مطرح شده در این بخش، تفاوت میان گرافیک آرت و گرافیک دیزاین بود که سوال مشترک اغلب پرسش کنندگان بود.